[Kettle]

Pora abym ja coś dał od siebie. A jak mam pisać to będę pisał to tym co jest mi najlepiej znane.

Związek Harcerstwa Polskiego!

Jak już pewnie wiecie jestem harcerzem. Chcę wam przybliżyć tę organizację i zmusić do konwersacji na ten temat.

Może zacznijmy od definicji. Związek Harcerstwa Polskiego jest to organizacja pożytku publicznego działająca na terenie całej Polski. U nas w kraju są różne odłamy harcerstwa (np. Związek Harcerstwa Rzeczpospolitej). ZHP jest największą organizacją i można powiedzieć, że najwłaściwszą. Dlaczego? Bo w Polsce tylko ZHP należy do międzynarodowych organizacji skautowskiej takich jak WOSM czy WAGGGS. Jest taka zasada, że tylko jedna organizacja w państwie może należeć do wcześniej wymienionych. ZHR (o którym wcześniej wspomniałem) ma bardzo surową zasadę: nie uznają odmienności religijnej. Uważam to za kompletną bzdurę, no ale kłótnie o to są od początku powstania.

Każdy nowy harcerz przystępując do ZHP przechodzi tzw. "próbę harcerza", czyli wykonuje zadania aby uzyskać Krzyż. Krzyż Harcerski jest pierwszym odznaczeniem, mówiącym, że ktoś jest "prawowitym" harcerzem.

Potem z wiekiem zdobywa się stopnie harcerskie, następnie instruktorskie (te akurat dają już jakieś uprawnienia).

Mógłbym wam tu pisać długie godziny o tym co jest w ZHP ale nie do tego zmierzam. Chcę żebyście napisali jak waszym zdaniem wygląda ta organizacja, jak postrzegają ją wasi znajomi, jacy wydają wam się ludzie będący w tym związku i czy może kiedyś sami byliście, albo chcielibyście być (a jeśli nie to dlaczego?). Każda opinia będzie dobra nawet ta negatywna! :) Do dzieła!

Jak macie jeszcze jakieś pytania to śmiało! Mogę rozwiać wszystkie wątpliwości.

[V]

Do całkiem niedawna uważałem ZHP jako pretekst do picia, jarania zioła i zbereźnych zabaw przy ognisku.
Znajomy harcerz rozwiał mój pogląd na taki stan rzeczy.

Powiedz jakie zadania musiałeś wykonywać by zostać harcerzem?
Pytam, bo nie jestem pewien czy wszędzie wygląda to tak samo.

Najciekawszy dzień z życia harcerza?

Jakieś survivalowe wyprawy?

[Kettle]

[V]

Dlaczego wstąpiłeś do harcerstwa i jeśli wciąż tam działasz to dlaczego?

Nie bardzo rozumiem z jakimi kosztami może się wiązać survivalowa wyprawa.
Znajomy harcerz opowiadał, że na takich wyprawach musieli np przez jedną noc przeżyć samemu w lesie bez żadnego światła (latarki), jedzenia, koca, nic.
Jadł tylko jakieś jeżyny i przez całą noc szlajał się po lesie.
Oczywiście musiał mieć przy sobie plecak ratunkowy z telefonem komórkowym i podstawowymi przedmiotami jak woda, jedzenie, latarka itp.

Gdzie tu koszta?

[Kettle]

[aniulek]

U mnie przy szkole był szczep ZHP, niestety w latach mojej nauki w podstawówce nie było żadnego zainteresowania ze strony nauczycieli czy kogokolwiek innego. Później jak nasz zespół wokalny zaczął odnosić sukcesy wrócili do harcerstwa (dla mnie w 1 klasie gimnazjum), bo było więcej konkursów. o.O Miałam tylko chustę, mundurka się nie doczekałam, bo przestałam należeć do zespołu.
Poza tymi występami byłam na kilku rajdach, w tym nocnych, z czego jeden to było 14 godzin marszu, bo się zgubiliśmy. I ten wspominam najlepiej. Jakieś inscenizacje z bitew, wspomniany wyżej kurs pierwszej pomocy i drugi, taki mini gastronomiczny - czyli jak zrobić grochówkę, kapuśniak i inne dania które można w wielkim garze zrobić dla dużej ilości osób.
Szczerze mówiąc żałuję, że tylko półtora roku tam należałam i jak będę mieć swoje dzieci, to na pewno poznają harcerstwo. :)

[V]

[Kettle]

[Fajtula]

Bawiłam się niegdyś w harcerstwo. Śmieszek polegał na tym, że nie miałam o tym zielonego pojęcia, a moja rola ograniczała się do opiekowania się cudzymi dziećmi. Podejrzewam, że ludzie, którzy przydzielali mi to zadanie, również byli niewyedukowani albo chcieli mieć niańkę (albo jedno i drugie). Dlatego nigdy, tak naprawdę, nie poznałam smaku obozowej grochówki, zapachu zawszonego namiotu czy wolności, jaką dają gry nocne. Być może dobrze się stało, wtedy jeszcze nie potrafiłam się bawić, a tak to stworzyłam sobie niezwykłą wizję harcerskiej integracji.

Bardzo często spotykam się ze stwierdzeniami (które równie dobrze mogłyby już uchodzić za stereotyp), że harcerstwo spadło na psy, to już nie to samo, nic tylko burdel i rozpusta, a gdy pytam człowieka w jaki sposób miał do czynienia z tą instytucją, grupą ludzi, odpowiada: tak słyszałem.
Osobiście, pomimo smutnych doświadczeń, nadal darzę tych ludzi sympatią, ze względu na to, że połowa moich starych znajomych była / jest harcerzami. Grunt to nie oceniać po pozorach, wsiąkłam w to towarzystwo, to się mogę wymądrzać.

Co jest jeszcze ważne? Szanuję ludzi, którzy robią coś ze sobą, a harcerstwo to jedna z tych wielu grup, które rozwijają, nie tylko społecznie, ale i trochę patriotycznie.

[unreal]

Marzyło mi się kiedyś harcerstwo, zapisałam się u siebie, ale było za mało rozwinięte i przestałam chodzić, nawet nie zdążyłam sobie ponosić munduru. Podoba mi się to bardzo, podobają mi się harcerze i ogólnie cała ta organizacja, obozy, ogniska, delegacje na święta państwowe, ciągle gdzieś widzę się w tej roli, ale teraz to już za późno. Myślę, że to naprawdę świetne miejsce dla młodzieży, nie wiem czy mam złudne wyobrażenie na ten temat, ale w ogóle nie kojarzę sobie harcerstwa z bezmyślnym chlaniem piwska, burdelem i rozpustą.

[Kettle]

[Amb]

[powidlo]

Podpiszę się pod Amb. Byłam parę lat w harcerstwie, u nas to działało o tak se, oczywiście wszystkie imprezy kościelne i patriotyczne, śmierc Papieża i takie tam. Ja najbardziej niestety sobie zapamiętałam to, że harcerze ciągle mieli coś do KSMu (organizacja młodzieżowa katolicka) do której należałam i generalnie krzywo na mnie patrzyli z tego względu. Po wzmiance o ZHR w pierwszym poście autora widzè, że to ten sam materiał. Generalnie ma to wszystko sens, ale niestety pokora gdzieś się zagubiła, fajnie nosić dumnie mundurek ale to nie o to. Odeszłam bez żalu.

[Fajtula]

Z deszczu pod rynnę, nie wiem, po prostu jestem skazana na dzieci.
FSE - Federacja Skautingu Europejskiego, w Polsce Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego "Zawisza".

Historycznie nie będę się udzielać, a tym bardziej o koligacjach jakie mogą zachodzić z pozostałymi (aha!) formacjami. Grunt to miłość i życzliwość. Jak słychać po wdzięcznej nazwie, jesteśmy stowarzyszeniem najbliżej ustosunkowanym swą strukturą ku zjednaniu z katolicyzmem. Myślę, że jakbyś powidło się wybrała do skautów to jeszcze by Cię wyściskali, żeś z KSMu. Bo właśnie skauci tacy są, wiecznie pomocni, uśmiechnięci i nawet jak coś organizacyjnie idzie na łeb na szyję, ze względu na szacunek i sympatię do Ciebie ogarną Ci tyłek. Mój świat. Moralnie większość ma kręgosłup i to całkiem podobny do opisywanego ziomka z ZHRu Amb. Bardzo dużą wagę przywiązują do relacji damsko - męskich, wiecie po Bożemu, najpierw trzymamy się za rączki, dajemy sobie niewinnego buziaczka, zaręczamy się, ślub i.. łóżko. :D Trochę jeszcze nie ogarniam tego świata, natomiast czuję się z nimi świetnie, tak nad wyraz bezpiecznie, nawet jak jesteśmy w dziczy i grozi nam niebezpieczeństwo. A dzieci? No już trudno, ktoś je musi formować, odkrywam przy nich swoje drugie ja.

[powidlo]

Fajtula, prawdopodobnie. Ja generalnie znam sporo fajnych harcerzy i idea jest świetna, ale jak mówię, pokory brakło. Tu to była raczej wylęgarnia punków poważnie. Ale nie szkodzi, trochę mózgu posiadam i potrafię zrozumieć, że nie każdy oddział jest taki sam.